อีซาล้างเท้าของพวกสาวก
1 ก่อนถึงงานเทศกาลปัสกา อีซารู้แล้วว่าถึงเวลาที่จะจากโลกดุนยานี้ไปหาอัลลอฮฺผู้ทรงเป็นพระบิดา ท่านรักบรรดาคนของท่านที่อยู่ในโลกดุนยานี้ ท่านรักพวกเขาจนถึงที่สุด 2 ขณะเมื่อรับประทานอาหารเย็นอยู่นั้น (อิบลิสได้ดลใจยูดาสบุตรของซีโมน อิสคาริโอทให้ทรยศท่าน) 3 อีซารู้ว่าอัลลอฮฺผู้ทรงเป็นพระบิดาประทานทุกสิ่งไว้ในมือของท่าน และรู้ว่าท่านมาจากอัลลอฮฺและกำลังจะกลับไปหาอัลลอฮฺ 4 ท่านลุกจากการรับประทานอาหาร ถอดเครื่องแต่งกายออกวางไว้ เอาผ้าเช็ดตัวคาดเอว 5 เทน้ำลงในอ่างแล้วเอาน้ำนั้นล้างเท้าของพวกสาวก และเช็ดด้วยผ้าที่คาดเอวไว้นั้น 6 เมื่อท่านล้างมาถึงซีโมนเปโตร เขาพูดกับท่านว่า “ท่านเจ้าข้า ท่านจะล้างเท้าของข้าพเจ้าหรือ?” 7 อีซาตอบเขาว่า “สิ่งที่เราทำในขณะนี้ท่านยังไม่รู้เรื่อง แต่ภายหลังท่านจะเข้าใจ” 8 เปโตรตอบท่านว่า “ท่านจะล้างเท้าของข้าพเจ้าไม่ได้เด็ดขาด” อีซาตอบเขาอีกว่า “ถ้าเราไม่ล้างท่านแล้ว ท่านจะมีส่วนในเราไม่ได้” 9 ซีโมนเปโตรกล่าวต่อไปว่า “ท่านเจ้าข้า ไม่เพียงแต่เท้าของข้าพเจ้าเท่านั้น แต่ขอโปรดล้างทั้งมือและศีรษะด้วย” 10 อีซาตอบเขาว่า “คนที่อาบน้ำแล้วไม่จำเป็นต้องชำระกายอีก ล้างแต่เท้าเท่านั้น เพราะสะอาดหมดทั้งตัวแล้ว พวกท่านก็สะอาดแล้วแต่ไม่ใช่ทุกคน” 11 เพราะท่านทราบว่าใครจะทรยศท่าน เพราะเหตุนี้ท่านจึงพูดว่า “ไม่ใช่ทุกคนในพวกท่านที่สะอาด”
12 หลังจากที่ท่านล้างเท้าของพวกเขาแล้ว ท่านก็สวมเครื่องแต่งกายแล้วนั่งลงกล่าวกับเขาว่า “พวกท่านเข้าใจสิ่งที่เราทำกับท่านไหม? 13 พวกท่านเรียกเราว่าอาจารย์และท่านผู้เป็นเจ้านาย ท่านเรียกถูกแล้ว เพราะเราเป็นอย่างนั้น 14 เพราะฉะนั้นถ้าเราผู้เป็นเจ้านายและอาจารย์ยังล้างเท้าของพวกท่าน ท่านก็ควรจะล้างเท้าของกันและกันด้วย 15 เพราะว่าเราวางแบบอย่างแก่พวกท่านแล้ว เพื่อให้ท่านทำเหมือนอย่างที่เราทำกับท่านด้วย 16 เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า คนรับใช้จะเป็นใหญ่กว่านายไม่ได้ และทูตจะเป็นใหญ่กว่าคนที่ส่งเขาไปก็ไม่ได้ 17 เมื่อพวกท่านรู้อย่างนี้แล้วและประพฤติตาม ท่านก็เป็นสุข 18 เราไม่ได้พูดถึงพวกท่านทุกคน เรารู้จักคนที่เราเลือกไว้แล้ว แต่จะต้องเป็นจริงตามข้อคัมภีร์บริสุทธิ์ที่กล่าวว่า
‘คนที่รับประทานอาหารของเรายกส้นเท้าใส่เรา’
19 เราบอกพวกท่านตอนนี้ก่อนที่เรื่องนี้จะเกิดขึ้น เพื่อว่าเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้วท่านจะได้เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น 20 เราบอกความจริงกับพวกท่านว่า ใครรับคนที่เราส่งไป คนนั้นก็รับเราด้วย และใครรับเรา คนนั้นก็รับพระองค์ผู้ทรงส่งเรามาด้วย”
การพยากรณ์ถึงการทรยศอีซา
21 เมื่ออีซากล่าวอย่างนั้นแล้ว ท่านก็รู้สึกเป็นทุกข์ในใจ จนกล่าวออกมาว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่า คนหนึ่งในพวกท่านจะทรยศเรา” 22 พวกสาวกจึงมองหน้ากันและสงสัยว่าคนที่ท่านพูดถึงนั้นคือใคร 23 สาวกคนหนึ่งที่อีซารักนั่งเอนกายอยู่ใกล้ท่าน 24 ซีโมนเปโตรจึงพยักหน้าให้เขาถามท่านว่า คนที่ท่านพูดถึงนั้นคือใคร 25 ขณะที่ยังนั่งเอนกายอยู่ใกล้อีซา สาวกคนนั้นก็ถามท่านว่า “ท่านเจ้าข้า คนนั้นเป็นใคร?” 26 ท่านตอบว่า “เป็นคนที่เราจะเอาขนมปังนี้จิ้มส่งให้” แล้วท่านก็เอาขนมปังนั้นจิ้มแล้วก็ยื่นให้กับยูดาสบุตรของซีโมน อิสคาริโอท 27 เมื่อยูดาสกินขนมปังนั้นแล้ว อิบลิสก็เข้าไปสิงในตัวเขา อีซาจึงกล่าวกับเขาว่า “ท่านจะทำอะไร ก็รีบทำซะ” 28 ไม่มีใครในบรรดาคนที่เอนกายร่วมโต๊ะอาหารที่รู้ว่าทำไมท่านถึงกล่าวกับเขาอย่างนั้น 29 บางคนคิดว่าเพราะยูดาสถือกระเป๋าเก็บเงิน ท่านจึงบอกเขาว่า “จงไปซื้อสิ่งที่เราต้องการสำหรับงานเทศกาลนี้” หรือบอกเขาว่า เขาควรจะให้อะไรแก่คนจน 30 เพราะฉะนั้นหลังจาก
ยูดาสรับขนมปังชิ้นนั้นแล้วเขาก็ออกไปทันที ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน
บัญญัติใหม่
31 เมื่อเขาออกไปแล้ว อีซาจึงกล่าวว่า “เดี๋ยวนี้บุตรมนุษย์ได้รับเกียรติแล้ว และอัลลอฮฺทรงได้รับพระเกียรติเพราะบุตรมนุษย์ 32 ถ้าอัลลอฮฺทรงได้รับพระเกียรติเพราะบุตรมนุษย์ อัลลอฮฺก็จะทรงให้บุตรมนุษย์มีเกียรติในตัวเองและจะทรงให้มีเกียรติเดี๋ยวนี้ 33 ลูกทั้งหลายเอ๋ย เราจะอยู่กับพวกท่านอีกหน่อยเดียวเท่านั้น ท่านจะหาเรา และอย่างที่เราพูดกับพวกยาฮูดีและตอนนี้เราก็พูดกับท่านด้วย คือ ‘ที่ที่เรากำลังจะไปนั้น พวกท่านไปไม่ได้’ 34 เราให้บัญญัติใหม่ไว้กับพวกท่าน คือให้รักซึ่งกันและกัน เรารักพวกท่านมาแล้วอย่างไร ท่านก็จงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น 35 ถ้าท่านรักกันและกัน ทุกคนก็จะรู้ว่าท่านเป็นสาวกของเรา”
การพยากรณ์ถึงเรื่องที่เปโตรจะปฏิเสธ
36 ซีโมนเปโตรกล่าวกับอีซาว่า “ท่านเจ้าข้า ท่านจะไปที่ไหน?” อีซาตอบเขาว่า “ที่ที่เราจะไปนั้น ท่านจะตามเราไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้ แต่ท่านจะตามไปภายหลัง” 37 เปโตรตอบท่านว่า “ท่านเจ้าข้า ทำไมข้าพเจ้าถึงตามท่านไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้? ข้าพเจ้าพร้อมที่จะตายเพื่อท่าน” 38 อีซาตอบว่า “ท่านจะตายเพื่อเราหรือ? เราบอกความจริงกับท่านว่า ก่อนไก่ขัน ท่านจะปฏิเสธเราสามครั้ง”